Sozlugun yarisinin ask acisi icinde oldugu su donemde oldukca duygusal yazilar okumaktayiz. Ask acisi yuzunden sair olan arkadaslarimiz var. cok iyi anliyorum duygularinizi, elbette sevdigin insani birakmak zor yani. Simdi onsuz naparsiniz di mi ?
Once bir bosluga dusersiniz,
Soyle bir etrafa goz atarsiniz,
O olmadi tekrar onu dusunur aglarsiniz,
Hatta daha ileri gider belki yazarsiniz ?
Kim bilir ki. Ayrilmak dunyanin sonu degil, onemli olan o bosluga dusmemektir. Bu tuzaga yakalanmamaktir. Hayatta aslinda asktan ve sevgiden onemli seyler var..
Aile baglari,
Dostluk,
Gelecek gibi gibi.
Kimseyi hayatinizin merkezine koymayin. Unutmayin eger merkezi kaybederseniz soyle bir ses duyarsiniz "game over!!". Iste o zaman gercekten oyun sizin icin biter ve gercek hayata geri donersiniz.
Yazdim yazdim yazdim.. Bu durumdaki insanlara artik sinir olmaya basliyorum galiba.. Eskiden onemser hepsine bir bir yazar dertlerini dinlerdin dermen olamasam bile.. Ama simdi? Gel gor ki duygusuzlasiyorum.. Buda itirafim olsun.. Son zamanlarda yaptigim gibi erkenden yatim.. Iyi geceler sozluk insanlari..
