uludağcılar için bir nevi alamanyadır. aş,iş daha iyi bir yaşam için almanya'ya intikal eden gurbetçilerimizin yaşadıkları sendrom ile ekşi kapısında vize bekleyen çaylaklarımızı bekleyen sendrom pek de farksız değildir. zoru başarıp yazar olsalar da her allahın günü ayar yemek, yazacak bişeyler arayıp da yazılmamış bişey bulamamak, rahat rahat abazanlık yapamamak canına tak ettirecektir uludağcının. bir süre sonra benimde dahil olduğum bu çaylaklar silsilesi tıpış tıpış evin yolunu tutacaklardır.
