türk kahvesine bir türlü alışamadım. evde tek başımayken hayatta kalkıp da "ay bi türk kahvesi yapsam da içsem bee" demem. çaysız yapamam mesela. ne olursa olsun içerim mutlaka. akrabalarla da, aileyle de, tek başımaysam da. illa içilir o. ama türk kahvesi öyle değildir efendim. türk kahvesi güzel sohbetlerin içeceğidir. acıdır, fakat ortamın sıcaklığı, sohbetin güzelliği tatlandırır o kahveyi. yavaş yavaş zevkle içilir o kahve. yoksa türk kahvesi bağımlısı insan pek tanımıyorum.
