baskının, aşağılamanın, sömürmenin... insanları nasıl bir hale soktuğunu gösteren roman. fransız devrimi öncesi halkı sömüren, çocuklar açlıktan ölürken kendileri zevk ve sefa içinde yaşayan soyluların devrimden sonra devrimciler tarafından nasıl giyotine gönderildiğini anlatmış charles dickens. fakat insanlar o kadar intikam hırsıyla dolmuş ki sırf daha fazla kan görebilmek için suçlulardan daha fazla masum insanı katletmişler. yazar devrimi anlatırken aynı zamanda bir adamın bir kadına duyabileceği en büyük aşkı anlatmış.
--spoiler--
zira sırf aşkı için, onun kocasının yerine kendini feda ediyor ve giyotinle idam ediliyor.
--spoiler--
klasikleri okurkenki ruh halim hep aynıdır: önce güzel bir başlangıç olur, sonra kitap bir yerlerde biraz sıkmaya ve akmamaya başlar, ama sabredip kitabın sonlandırdığımda o kitabın neden klasik olduğunu anlarım.
