okula başladığım ilk günden beri mecburi bir durum olmadıkça hep en arkada oturmuşumdur. lisede de yine aynı şekildeydi. yalnız lisedeki sınıfımızda şöyle bir durum vardı, dersi dinlersek sınıfça dinler dinlemezsek hiçbirimiz dinlemezdik. bi de bizim arka altılı konuşup gürültü çıkarmazdı. konuşacaksak da milleti rahatsız etmeden konuşurduk. çoğunlukla kitap okurduk zaten. bazı günler ders tenefüs farketmeksizin hep aynı pozisyonda kalırdık sıralarımızda kitap okurken. haylazlığımız ders çalışmamamızdı. kaçık, düşünceli bir tayfaydı bizimkisi. fen lisesi kazanıp da burslu kolej tercih ettiklerini de dipnot olarak geçeyim. ne sikimsonik bir arka sıra tayfasıymışız ulan.
