sıradan her düştüğünde, nasıl yapıyordu bilemiyorum ama sırra kadem basıyordu pelikan silgim. çok uzaklarda bir gölgeye saklanmış beklerken buluyordum onu, böyle yapınca biraz kızıyor onunla sırayı siliyordum. aslında bana çok yardımcı oluyordu, birlikte kopya çekiyorduk, oyunlar oynuyorduk, sıkıldığımda bazen uçak bazen araba oluyordu. başımı sıraya koyup dertli dertli düşünürken hep o benim yanımdaydı.. işte o anlarda beni sadece onun anladığını düşünüyordum... onu özlüyorum...