Tanışmak olmasa da buna benzer bi anım olmuştu yeni taşındığımız evin balkonunda bir an karşı balkondan birinin beni izlediğini farketmiştim. En yakın komşu ev ama tanımıyorum.
Ergen psikolojisi işte. Karşımdaki en az 10 yas büyüktü sanırım benden. Hiç konuşmadık ama ara ara göz göze gelmek heyecanlıydı. Kitap okurken arkamı dönüp bana sadece öylece baktığını görmek güzeldi mutlu olmaya başlamıstım bi süre sonra bu anlardan.
Sevilen biriydi, mahallenin sevilen bir abisi. Korkutmuyordu belki de bu yüzden beni bu bakışmalar.
Neyse sonra bir gün okuldan dönerken üzerimdeki okul kıyafetiyle gördü beni. O saatten sonra hiç bi şey eskisi gibi olmadı . 170 den uzun olunca ben, adam henüz 14 yaşında bir liseli olduğumu düşünememiş tabi.
