Bana göre fevkalade dram oyuncusu olan ama geçmişi başarısız komedi deneyimleriyle dolu halil sezai'nin, başrolünü şafak pekdemir'le paylaştığı devam filmi.
ilk filmden fazlasıyla beslenmişler ve bence çok etkileyici bölümleri de vardı, vasat taraflarından fazla olmak kaydıyla... sonunu biraz aceleye getirmişler ayrıca, orayı hiç beğenmedim daha gizemli ve vurgulu işlenebilirdi. filme mi acıdınız bir 10 dakika daha çekeydiniz.
filmi bir kenara koyup, her gün defalarca dinlediğim şu şarkıyı paylaşmak istedim aslında; film işin hikâye kısmı.
Şimdi Galata'da bir meyhanede
Aklım o zat-ı şahanede
Dostlar gönlümü eyler boşa
Artık kalmadı bir bahane de
Şans ne gezer divanede
Onca içtik meyler boşa
Sonsuz bir akşamüstü şimdi hasret
Gitmez çakıldı kaldı semaya
Canımın canı gönlümü kahret
Gitme müptela etme cefaya...
--sözler--
