neden bu kadar zalimsin? neden beni hep düşünmek zorunda birakiyorsun? neden hep senin yüzünden tek kalıyorum ben? evet zalimsin ama dostsun da. zalim bir dost. sanırım seni en iyi tanımlayabileceğimiz söz bu. gecenin adını zalim dost koydum sözlük. tek bırakır hep beni. ben anladım ki insan tek kaldiginda düşünmeye başlıyor. sonra hep bu düşünceleri dilime dökmek isterim geceleri. ve bunu da geceye karşı yaparım. geceyle konusurum. çünkü o sadece dinliyor. çünkü o çok iyi sır saklıyor karanlığında, çünkü o kimseye anlatmiyor kafamın içindeki vehmleri. ey gece seni yaratana yemin olsun ki senin benim hakkımda bildiğin kadar şeyi hiç kimse bilmiyor ve adim gibi eminim ki eğer bilseydi o da beni severdi.
