Icince benim aklima 8 yasinda bi cocuk gelir.Cok guclu bi cocuk.Diger akla gelen seylerin bi onemi yoktur.o cocuk kadar bile degilim ben. oyle guclu olamadim aq.Kendi karanligindan kendi kurtulan bi cocuk.Ben ise bi karar veremiyorum.Bu nasil bi acizliktir.???Icince akla gelen ask sevda sevgi dostluk vb vb hic bisey hayata karsi guclu olmakla bir tutulamaz.Bunlar gecici kavramlar.Askindan öldugum birini hatirliyorum simdi yilda bi kere bile aklima gelmiyor.Ben istersem aklima geliyor.Beni uzen dostlarimida bi cirpida def ettim hayatimdan.geri donus yok.Saglik saglik baskada biseyin onemi yok bu hayatta.geciyor hersey.
