ergendim. bir sevgilim vardı yaşadığımız ilişki her ergende olan ilişki gibi değildi. daha yakındık. babasından hiç bir şeyi saklamayan birisi olarak haliyle babamda biliyordu bu durumu. kız arkadaşımla tanıştırdım onu. zamanla baba kız gibi konuşmaya başladılar. iyiydik. güzeldik. fakat bu zamanla benim aleyhime işleyen bir durum haline geldi. ne zaman kavga etsek babama bir sms atardı '' baba, oğlun bana şunları şunları söyledi'' , '' baba oğlun böyle böyle'' babam gelirdi oğlum yapma kız seni seviyor işte vs. anlatırdı. baktı ki biz birbirimizin değerini bilmiyoruz. her büyük gibi kendinden örnek vermeye başladı.
zamanın da sevdiği biri varmış. 20li yaşlarında. babamı ailesi imamhatipe gitmediği için red etmişmiş. gidip bayan kuaförü olmuş o da her neyse. bunlar kafasına evlenmeyi koymuş. kanlarının dik aktığı dönemler. kızın ailesi ters çıkmış. istememişler babamı küçük görmüşler.ailesinin bile red ettiği adamı ne yapacaksın demişler. kaçmayı denememişler bile . neden diye sorduğum da sağlam temeller üzerine kurulmayan evlilikten hayır gelmez evlat demişti. eyvallah dedim. neyse babam da üzgün, kız arkadaşına da üzgün. ortada birbirini sevip de kavuşamayan çift durumu var. genç kız bu duruma bi süre dayanabilmiş ancak. yaşadığı binanın çatısına çıkarak intihar etmiş.
babam beni kekledi mi yoksa olay gerçekten doğru mu bilmiyorum fakat gözlerinde ki gerçeği gördüm dolan gözleri sayesinde. o yüzden pek sevgili yapan biri değilim. o yüzden belki de ortamların berkacanı değilim.
sevgilisi için intihar edeni bilmem de. sevgisi için intihar eden insan. huzur içinde uyusun.
