Eski bazı sözlüklerde "yeni"nin karşıtı olan diye tanımlanmaktadır. Bir sıfattır. Lakin bir kelimenin sıfat olabilmesi için bir ismin önüne gelmesi gerekir diye hatırlıyorum bilmem yanlış mı? Bazen gözüme eski sıfatı verilen kavramlar çıkıyor ulu sözlüğümüzde ve bu kafamı karıştırıyor. "Eski sevgili" gibi örneğin halbuki sevgili başlı başına bir sıfat değil midir? içinde bütün güzel sıfatları bulunduran harfler bileşkesi değil midir? Şahsi kanaatim sıfatın önüne sıfat koyunca iki sıfatı da kirletiyoruz.
Edit: hepiniz okumuş çocuklarsınız düşmeyin böyle hatalara. Eskimeyen şeyler vardır dostlar!
