Sadece Armaya duyduğu aşk'tan, Galatasaraya olan sevgisinden, Sırf takımının kazanması için, bir fazladan ses olmak için Saatlerce yol gelen insanlardan, Soğuk kış günlerinde bile çoğu zaman klimaları olmayan otobüslerde, Sıfıra karşı soğuğa meydan okuyup koridorlarda yatarak deplasmanlara giden yürekli gencecik insanlardan...kaybedilen maçların gecesinde yastığına yumulup iki damla gözyaşıyla uyumaya çalışanlardan ya da hiç uyuyamayanlardan... Asgari ücrete talim edip ama her maçta takımının yanında olmak için çırpınan insanlardan, haberleri var mıdır acaba? Galatasaray uğruna yollara düşüp yollarda kaybettiklerimizden? Gecesini gündüzünü Galatasaraya adayan, hiç hesapsız, hiç beklentisiz ömrünü bu yola veren ağabeylerimizden? Futbol birileri için sadece bir oyun, kazanmak da var kaybetmek de. bilmiyorlar çünkü hangi formayı giydiklerini. gün olur devran döner, Herkes Gider BiZ KALIRIz
