büyüdükçe gözlerdeki pembe gözlüğün ortadan kalkması, sorumlulukların, acıların ve hataların sonuçlarının daha büyük olması, önceden ufacık bi şekerle mutlu olan bünyeyi şimdilerde hiçbir şeyin mutlu edemediğinin fark edilmesi, küçükken herkesin saf, temiz ve güvenilir olduğunu sanıp büyüdükçe bunun koca bir yalan olduğunu ve insanların nasıl da değiştiğini görebilenlerin haklı isteğidir.
bakkala girip sakız ücretimi almıyor, beni adam yerine diye koymuyor diye kızdığınız bakkal amcayı hatırlarsınız birden.. cebinizdeki sınırlı parayı ve 100 liraya aldığınız tombi cips gelir aklınıza.. misafir gelen bir amcanın getirdiği çikolatayla kocaman bir mutluluk duyduğunuz anlar bir de.. karşı apartmanda oturan sevdiğiniz oğlan ve oynadığınız sayısız oyunlar canlanır gözlerinizde.. hergün içinizdeki anlamsız mutluluğu, annenize-babanıza duyduğunuz sonsuz güveni ve başınıza birşey gelse onların herşeyi halledebileceğini düşündüğünüz günleri anımsayırverirsiniz.. en büyük sorumluluğunuz üç sayfa 'a' yazmaktır zira.. ve tek okuduğunuz 'ali ata bak', 'neşe topu tut' tur..
büyümek böylesine boktan bişeyken aklı olan bünyenin isteyip de kavuşamayacağı şeydir yani büyümek istememek..
hayata karşı bi nevi sert duruştur.. hayat sizi pek iplemez gerçi o ayrı.
