8. Sezon finaliyle dağıldığım dizi. Joey elinde yüzükle Rachel a bakarken, Ross un elinde çiçekle asansörde görünmesi. Böyle sahneler vuruyor beni, çok derinden etkiliyor. Çünkü hayat bu işte bir saniye bile hayatınızı sonsuza kadar değiştirebiliyor. Ve gerçekleşmeyen ihtimallerin karşımıza neler çıkaracağını bilmiyoruz bile. Öylesine mükemmel bir dizi ki bunu kaderci bir filmmiş gibi hissettirebiliyor.
Tabi dokuzuncu sezonda bu söylediklerimi haksız çıkaracak kadar karışmaz ortalık, umarım.
