bütün cem yılmaz işleri gibi izleyebilmek ve idrak edebilmek için belli bir seviyenin üstünde olmayı gerektiren film. daha ilk sahnesinde açar açmaz o korsancı bodrumunda, haneke'den falan dem vuruyor; filmin sonuna kadar avatar ve james cameron muhabbeti sürüyor. hatta kendi film ve gösterilerine atıfta bulunuyor. bunları bilmeyince filmin yarısı çince gibi gelir insana herhalde. bir de tabii ki filmde buram buram kokan yeşilçam havası var ki kendisi kültürümüzün önemli bir parçası olduğu için herkes bilir diye tahmin ediyorum. filme "cem yılmaz komedyense beni güldürsün" beklentisiyle gidenleri ise stand-up'a davet ediyorum.
böyle bir filmi yapsa yapsa cem yılmaz yapardı. adamın filmindeki figüranlar bile başka yapımların başrolü, *** yaşasın para.
filmdeki aşırı reklam/ürün yerleştirme içinse, ben de rahatsız oldum ama cem yılmaz filmin ortasında aniden doritos paketinin içinden çıkıp"you can easily realize" diye şarkı söylese yine de izlemeye devam ederdim.
