kesinlikle doğru olan söz.
beyin yaşı 15/16' yı geçmiş her insan evladı, aileden birinin kaybının (özellikle birinci derece akrabaların) ne kadar acı olduğunu bilir.
aslında bunun için beyin sahibi ve insan olmakta yeterli olabilir ama, siyasetin herşeyi malzeme ettiği günümüzde maalesef biraz algılamayı gerektiriyor.
hele ki bu kayıp savaş, katliam, soykırım vb. şekillerde oluyorsa, sebep olan devlete/örgüte/gerillaya karşı bir nefret oluşur.
genelde bu tarz durumda maruz kalanlar devleti de suçlar. haklı olarak..
siz çocuğunuzu bile bile ölüme gönderecek kadar vicdansız mısınız gerçekten? o kadar kolay mı?
vikipedi' den sosyalizm nedir diye araştırmaya, kafka okumaya ya da devrimci liseliler' e (gerçekten böyle bir örgüt var) katılıp, eylem adı altında vandallık yapmaya benzemez.
bir kediyi veya köpeği bile 1 ay evinize aldığınızda ne kadar manevi bağ kuruyoruz, onun için mamalar alıyoruz, hasta olduğu vakit veteriner veteriner dolaşıyoruz, maddi manevi her yönden harcama yapıyoruz..
o ölse canınız ne kadar yanar değil mi?
birde katili belliyse.
şehitlerin tek suçlusu terörizm değildir, sistemdir.
sistem (özellikle savunma mantığımız), ucubik bir terör örgütünün bile sömüreceği, zayıf noktalarını kullanabileceği kadar defoyla dolu.
20 yaşında, 1 aylık silah eğitimi almış adamı kana susamış domuz soylarının karşısına çıkarmak nedir allasen?
hadi 3 ay olsun. hadi size avans veriyorum, 6 ay olsun ulan!
karşı taraf kaç zamandan bu yana bu işin eğitimini alıyor?
17, 20, 13, 16, küçük yaştaysa 10 yıl?
bu adam kaç yaşında peki? 30, 38, 20, 27, 47?
günde kaç saat alıştırma yapıyor?
nişan alabilme kabiliyeti?
daha önce nerelerde çalışmış?
bunları iyice düşünün de sonra yorum yapın.
bu sözü ilk söyleyen siyasi parti veya siyaset kişiliğinin kim olduğu umrumda değil.
ne amaçla söylediği de..
ama sözün kendisi o kadar doğru ki.
o yüzden " vatan sağolmasın " diyen teyzeye kimse kızamaz.
isyan eden, ağlayan amcaya da.
ve bu asla sözlük ortamları gibi herşeyin trollüğünün/geyiğinin yapıldığı yerlerde asla ağza alınmaması gereken bir konu.
çünkü ne o acıyı biliyoruz, ne de çoğumuzun çocuğu var..
