iyi adamsın hoş adamsın amma velakin neden bu kadar sorumsuzsun hafız!
sevgim saygım sonsuz ama atsan artık şu aradaki köprüleri. ne var gelsen bi derdin varmı, anlat canın ne isterse desen veya bi samimiyet belirtsen. aradaki mesafelerden kimseye bahsedemiyorum biliyomusun. yokluğun 3 yerde canımı acıttı. en çokta üniversitedeyken.
okula kayda gitmiştim. bilmediğim koca bi şehir, etrafta hiç görmediğim yüzler, şiveleri bile garipti. koca bi şehirde yapayalnız bıraktın 19 yaşındaki beni. herkesin annesi, babası yanındayken beni orda piç gibi bıraktın. ben bu tür şeyleri pek tınlamam bilirsin, hatta siz yanımdayken biraz bunalırımda ama bunların sebebi sen oldun. küçücük yaşımda kocaman adam yaptın beni. lisede bi kere okula bu çocuğun durumu nedir diyerek gelmedin. bi kere kavga ettiğimde hocaların çağırmasıyla geldin ondada nasihatlar, sosyo-ekonomik durumumuz, şartlarımın iyiliği vs. kafa beyin s.ktin.
annemle hergün 2 3 kere en az 10 dakika konuşurken senle 2 3 haftada bir 40 saniyeyi geçmeyen telefon görüşmelerimiz olurdu hatırlıyomusun. ondada ben kuyruğumu sıkıştırıpta, para istemek için arardım. bi gün olsun gelipte bu çocuk nerde oturuyo, nerde yaşıyo, okulla bi sorunu varmı, nasıl bi çevresi var, arkadaşları iyimidir, odasında temizmidir, evle okul arası uzakmıdır demedin. sadece arkadaşlarım var gizliden seni izliyo deyip gizli istihbahratçılık oynadın. ne gerek var ki bunlara. çok şükür hiç bi zaman birşeyimizi eksik etmedin hep fazla fazla istediklerimizi aldın, ihtiyacımızı gördün ama işin maddi boyutu bi yere kadar kalıyo be babam. sen arkamda ol gitmeyeceğim ölüm yok benim. senin desteğini hissedeyim herşey hikaye gelir.
dahası.. dahası çok varda oda bende kalsın baba. ellerinden öperim.
