buranın en su götürmez gerçeği galiba ancak içimde burukluk duyduğumda bu başlığa uğramam/ız.
dönüp durduğum çemberden kafamı kaldırdığımda soruyorum , nasıl bir cehennemin nasıl bir sınavına tabiyim. en merhametli yanlarım ki bu yegane övünç duygumdur nasıl da köreliyorlar yeri geldiğinde , ne de uzaklaşıyorum topraktan geldiğimiz ve yine toprak olacağımız gerçeğinden.
itirafımdır;
güzel çiçekler topladım ,ilkokuldaydım. çimenli yoldan yayan giderdim okula , tek bir tanesini ezmemek için özenerek yürüdüğüm papatyalar... sizlere duyduğum merhametin onda birine sahip olabilmek için şimdi ne yapmam gerek ne kaybetmeliyim ki bir şeyler kazanayım.
her defasında eksik yanımız gibi görüp sarılıyoruz 4 elle yeni sevdalarımıza, bu sefer 4 el yetmeyecek galiba dedim , ilk kez böyle inançlıydım doğruluğuna . ilk kez elim kolum böyle sıkı sardı ,tuttuğu yerden kopmasa olmazdı ,koptu. olsaydı güzeldi ,olmadı.
itirafımdır;
muzip bir gülüştü, her gülüş yukarı bakarken oynayan güzel gözlerle eş zamanlı. benim gördüğüm son samimiyet çimenli yoldaki papatyalar değilmiş dedirtti. yağmuru kıskandıracak eller ,yağmur mevsimiyle gitti. sonbahar hep mi muzip gülüşlere gebe .
sen şimdi gerçekten uzak mısın böyle ?
Sonbahar geldi yağmurla beraber
Boynu bükük duruyor kasımpatı
Ölümü düşündürür oldu geceler
Yaz güneşinde bıraktık hayatı
insan böylede mahzun olurmuş meğer
Ansızın silindi renk saltanatı
Yaz güneşinde bıraktık hayatı
itirafımdır; şimdi en çok özleyeceğim şey, yağmuru en çok kıskandıracak olandır , esen kal.
