acımadığım memurdur. olayı dünya standartlarına göre değil türkiye standartlarına göre değerlendireceğim. zira dünyanın bir hayli gerisindeyiz ona hiç şüphe yok.
dayım, halam, eniştem, birçok akrabam memur. dayım bir ara milli eğitim müdürü yardımcısıydı hatta. günlük 30 lira yemek parasını beğenmez kendisi. halam yalnız yaşıyor. 15 senelik öğretmen. param yetmiyor diye de ağlar hep. ben bugüne kadar sızlanmayan ağlamayan memur görmedim arkadaş. birkaç memuriyet hariç %90ı tüm gün oturuyor.
benim babam annem çalışamadığı zamanlarda 10 sene asgari ücretle geçindirdi evi. 3 çocuk okutuyor hala. bir kere sızlandığını görmedim. şimdi annemin kendi işi var, babam emekli, evlerimiz, arabamız var şükür. ama biz hala dayım ya da halam kadar lüks yaşamıyoruz arkadaş. eniştem gibi her hafta ailece lüks lokantalarda yemeğe gitme gibi alışkanlıklarımız yok. onun memur maaşıyla yapamadığını asgari ücretle, dişiyle tırnağıyla yaptı babam.
kimse kusura bakmasın da çalışmadan ancak bu kadar arkadaşım. haklısın dünya standartlarında az senin paran. ama bu ülkede senin aldığının 3te biriyle geçinen aileler var. doğru daha fazlasını hakediyorsun ama sadece sen değil herkes fazlasını hakediyor. bu ülkede durum bu.
