hafif serin fakat rüzgarsız bir gecede galata köprüsünün karaköy taraflarına gidin veya ziraat bankası binasının önündeki iskelenin orada bir taşın üzerine oturun ve karşıdaki sarayburnunu, asıl istanbulu izleyin. inanın istanbul sizinle konuşacaktır. üzerindeki aşkları anlatacaktır; acıları, hüzünleri...
edit: tabi istanbul'un yaşlı, boğuk ve üzgün sesini daha iyi duyabilmek için hafif çakır olmakta fayda yok değil.*
