masallar en korkunç canavarların beşiği peki ama en kötü, en zalim, en acımasız hayal ürünü; içinde yaşadığımız dünyanın gerçek insanlarından daha korkunç olabilir mi? muhtemelen hayır! hele ki guillermo del toronun el laberinto del fauno (pan'ın labirenti, 2006)da ortaya koyduğu görüş açısına göre bu tamamıyla olasılıksız bir durum. insanın sınırsız hayal gücünün, kendi içerisinde uyuyan canavarın bir benzerini dahi yaratamaması ne ironiktir sanıyorum ki bu ironi insan doğasının korkunç yüzünü göstermek için bahsedilmesi gereken iyi de bir örnekleme aynı zamanda! zira görülen o ki, insanın kendi karanlık dünyasının sınırları, o çok övülen hayal gücünün bile erişemeyeceği uzaklıkta. yönetmen, şimdiden kült olan filminde insanın vahşi yanını kaşıyıp gün yüzüne çıkartıyor ve masalları içlerindeki yaratıklarla birlikte gerçek dünyanın acımasızlığına kurban ediyor. bu gerçekten de öyle bir filmdir ki paralel olarak anlatılan öykülerden fantastik olan, bütün zengin görsel dinamiklerine rağmen sıradan ve etkileyicilikten uzak kalır.