önce odan kararır sonra camına damlalar düşer ve yavaş yavaş kayarak yollarını kaybederler.bakarsın...sende kaybetmek istersin yolunu.yağmur damlası olmak istersin.
aslında hüzünlenecek bir şey yok belki de sevinmek gerek barajlar doluyor.böyle de düşünmek gerek belki...
