eksik önerme... intihar olgusu bir yanıyla kendini feda ediştir. yani bir kurban olma durumu sözkonusudur. bunun yanında manevi duyguları güçlü olanların intihar ettirdiklerini nasıl değerlendireceğiz? misal antonin artaud " beni intihar ettiniz" derken veya van gogh ile ilgili " o( yani van gogh) toplumun intihar ettiğidir" derken bunu ima eder. Robert musil'in haklı olarak sarf ettiği sözü de alıntılayayım müsaadenizle;
"bir ülkede çok sabun satılması oradakilerin temiz olduğu anlamına gelmez."
bir hastalık olarak gördüğüm önyargı ve peşin hüküm maneviyatın hangi formudur acaba? günahtan bunca dem vurup insanları yakanları, ismi lazım değil kendilerinin partisinden olmadığı için işten atanları, insanları itham edenlerin başka bir toplum yoktur sanırım.
