--spoiler--
zamanla ve zamanda yolculukla uğraşan her film gibi içinde bazı boşluklar olmasına rağmen iyi bir film. zaten bu tür filmlerde tam bir hatasızlık aramak da saçma bana göre. zaman ve zaman yolculuğu konusunda somut bilimsel gerçekler aramak çok gereksiz. bilim çevrelerinde bile çokça tartışılan bir konuda bir yönetmenin, bir senaristin yazıp çektikleri film için eleştirilmesinin bir mantığı yok. dalda duran bir elma değil ki bilimsel olarak alıp inceleyelim bu zaman meselesini. yapılan çalışmalara bakıyorum hep teori teori teori. kesin olarak bilinen şeyler bilinmeyenlerden o kadar az ki. haliyle bu tür filmlerde olabilecek hatalar -aşırı saçmalanmadığı sürece- canımı sıkmıyor benim. doctor who izleyen insanım sonuçta.
bu konuyu geçersek benim filmle ilgili başka söylemek istediklerim var. venezuela diye bir ülke var, küçük bir ülke. türkiye'nin muhtemelen yarısına yakını varlığından habersizdir. ülkenin adını duymuş olanların bir çoğu da(ki bu kesimin büyük çoğunluğunu güzellik yarışmalarını kaçırmayan arkadaşlarımız oluşturuyordur büyük olasılıkla) hangi kıtada olduğunu bilmez. işte böylesine küçük, dünya siyasetinde çok çok büyük bir rol oynamayan, ekonomisi müthiş olmayan bu ülke bir film yapıyor. günahıyla sevabıyla iyi de bir film. bana kalırsa imdb puanını hak ediyor. sonra ne bileyim, arjantinliler el secreto de sus ojos gibi iyi bir film yapıyorlar mesela, taylandlılar klişe de olsa fena olmayan shutter'ı yapıyorlar. biz niye korku-gerilim türünde bu kadar kötüyüz arkadaş ya! cinli perili filmlerin dışına niye çıkamıyoruz? onlar yapılmasın demiyorum, iyisi yapılacaksa onlar da yapılsın. ama şu venezuelalılar bile korku türünde nispeten farklı şeyler yapıp dünya sinemasına sunarken biz 15 senedir aynı şeyleri yapıyoruz. 80 milyonluk ülkeyiz anasını satayım, ne bu fikir kısırlığı? yazık. izlerken bunları düşünüp efkarlandım. halbuki çok yaratıcı, çığır açan bir film bile değildi ama bizde bu kadarı dahi yok.
genç ve yaratıcı senaristlere biraz destek olalım, "hem yazıcam, hem çekicem hatta başrolü de ben oynayacam" inadından ve egosundan bi vaz geçelim belki o zaman en azından venezuela kadar film yaparız diyerek entrymi sonlandırıyorum.
not: korku-gerilim türünden bahsettiğimi belirteyim tekrar. yoksa başka türlerde saygın filmler yapıp ödüller topluyoruz çok şükür. sayıları da artacak umarım.