cem garipoğlu'nu bizlere sanki melekmiş, kaderin oyununa gelmiş gibi bir şekilde anlatan bir yazı. cem çok masummuş da, kültür şoku yaşamış, ondan kesmiş kızın kafasını kız hayattayken. ayy kıyamam ben yaaaa. nasıl da sevimli sevimli anlatıyorlar çocuğu, nasıl da savunuyorlar; nasıl da münevver'i ve ailesini suçluymuş gibi gösteriyorlar neredeyse.
lan bu yazıyı haklı bulan hümanistler; sizin arkasından güzellemeler yaptığınız cani puşt, kız arkadaşının kafasını hayattayken kesti be vicdansızlar. madem bu kadar hümanist, bu kadar duyarlı insanlarsınız, neden kadına karşı şiddet için de bir şeyler yazmıyorsunuz?
ülkeye bak amk, bir caniyi masumlaştırıyoruz ölümünden sonra. toplumla zıt olmak için bu kadar da kaypak olunmaz ki. kendinizi o kızın ailesinin yerine koyun da düşünün azıcık be düşünün amk. münevver'in ailesi mazbut bir aile olduğu için mi ailesine bu kadar yükleniliyor, intikama doymadı deniliyor?
ayrıca, bu yazıyı destekleyenlerin, eleştirenleri cahil, bilgisiz kimseler olarak görmesi de ayrı bir komedi. ha şimdi siz bu yazıyı desteklediniz ya entelektüel oldunuz amk tebrikler sizi gidi internet aktivistleri sizi.
sözlük aydınları destekliyor tabi bu yazıyı. biz anlamıyormuşuz, malmışız; onlar çok zekiymiş ondan anlıyorlarmış yapılan empatiyi. sizin ben empatinizi sikeyim.
