şu istanbul'da taşınmak istediğim tek yer. bizimkiler 1966'da istanbul'a geldiklerinde ilk bu semte yerleşmişler yaklaşık 10 yıl yaşamışlar ve süryanisinden rum'una hacı amcasından hacı teyzesine herkesle içiçe olmayı öğrenmişler. kimse kimseye laf etmez derlerdi. abimlerin isimlerini sadece komşuları olan ve yaşlı olduğu için her sözüne hürmet ettikleri bir nine vermiş. akrabalık yok, yakınlık yok sadece komşular ve ninemiz eli öpülesi biri. ve bizim dersim alevisi ailemiz sünni namazında niyazında bir nine'nin sözünü ikiletmemişler bile. ulan bıraksanız gül gibi geçiniyor bu millet ibne siyasetçiler.
