bir şeye bağımlı olmamızın nedeni,o işi yaptığımızda beyindeki dopamin hormonuna ait reseptörlerin hareketine bağlı bir durumdur.öyle bir hormondur ki bu, yeme-içme vs.. gibi kişisel ihtiyaçları bile erteleyip o an yaptığımız işten mükemmel keyif almamızı sağlar.o işi bıraktığımızda ise dopamin seviyemiz düştüğü için huzursuz oluruz. mesela pc başında yemek yeriz. fakat asıl amaç yemekten keyif almak değildir,aç karnı doyurmak zorunda olmaktır. bağımlılık öyle bir noktadadır ki insani ihtiyaçlar bile ikinci plana itilmiştir.
farelere bununla ilgili bir deney yapıyorlar.bu hormonun ciddiyetini şöyle kavrayabiliriz.
- bir farenin kafatasını açıp beyinde dopamin reseptörünü harekete geçiren noktaya elektrot bağlıyorlar. bağlanan bu elektrotlar ise farenin şu içinde döndüğü çember gibi bir şey var ya ona bağlanıyor. yani fare çemberin içinde döndüğünde vücuda dopamin salgılanıyor. fare inanılmaz mutlu oluyor. yemeymiş,tuvaletmiş hiçbir şey düşünmüyor. en kötüsü de mutluluk hormonu yüzünden yemek yemeyi unuttuğu için hayatını kaybediyor.ne kadar üzücü bir durum.
insanın fareden farkı dopaminin mutlak esiri olmamasıdır.eninde sonunda yaşamsal faaliyetlerini ve ne için yaşadığını hatırlayacaktır.
