klasik mağden tadında bir yazı yazmış fakat sanal medya da ohaa falan yorumlarına mazhar olmuş hatun yazar. bu kadının ben empati yapıyorum şeklinde başlayıp empati derinliğine girmeyen nice yazısını okudum ki bu da onlardan çok farklı sayılmaz. türk tipi ilişkiler cangılı diye bir tabir uydurup yazısını bu kelamda noktalamış. geçenlerde bir haber okumuştum yurtdışında adam sürekli tartıştığı eşini öldürüyor,çanaklarda pişiriyor ve komşularına servis ediyor. daha sonra evden gelen yoğun kokular sonrası yakayı ele veriyor. yani bu örnekten kastettiğim şu: kavga ediyorlar, sürekli tartışıyorlar, ruh halleri bozuk diye bu işin içinden çıkabilir miyiz? bana kalsa ben münevver'in annesi olsam tadında bitmek bilmeyen cümleler kuracağına şöyle diyebilirsin mesela. insan doğası itibariyle şiddete meyilli, zaman içinde iyiden iyiye bencilliğe ve yalnızlığa evrilmiş aslında kendi pimini de çekmiş çaresiz bir organizma. insanın doğasındaki kötülük üzerine yaz o zaman da dünyayı yeniden keşfetmiş olmayacaksın ama en azından sebebe dair tutarlı bir yol izleyeceksin. yoksa ben münevver'in annesi olsamlı cümlelerle -sana geçmişe binaen hayli saygı duysam da- bu iş olmaz perihancım. harbi olmaz, böyle olmaz. farklılık yaratacağım edasında sıradanlaşıyorsun. sen anlamışsındır onu.
