Ey kurtların ilahesi Börü-Ana! Bana iyi bak. Karşında ben varım, ben Akbar.
Bu soğuk dağlarda karşına dikilen benim. Yapayalnız, talihsiz Akbar. Acılarım
çok büyük. Nasıl ağladığımı işitiyor musun? Nasıl uluduğumu, nasıl hıçkıra
hıçkıra ağladığımı duyuyor musun? Bütün varlığım ıstırap oldu, memelerim
yararsız sütle doldu... Süt verecek, besleyecek kimsem yok. Yavrularımı
yitirdim. Nerde yavrularım, nerde? Aşağılara in Börü-Ana, in de yanıma otur,
sen ve ben birlikte ağlayalım. Aşağılara in kurtların tanrıçası. Seni doğduğum
topraklara götüreyim, artık kurtların orada, o bozkırda yaşama hakları yok. Bu
hakkı aldılar bizden. Dağlarda yaşama hakkımız da yok. Hiçbir yerde kurtlara
yaşama hakkı yok... Aşağıya inmek istemiyorsan beni de oraya çek Börü-Ana!
Ben, Akbar, yavruları çalınan ana kurt! Seninle birlikte Ay'da yaşamak, oradan
kanlı gözyaşlarımı yeryüzüne akıtmak istiyorum. Beni işit Börü-Ana! Börü-
Anaaa! Börü-Anaaa! Beni anla, gözyaşlarımı anla Börü-Anaaa!
