Caddebostan'da üçüncü sınıf bir pastanenin önünde
Son bir umut diyerek etrafa bakınan orospuların önünden geçip
Pera'ya, otele doğru yürürken kafam öyle karışıktı ki!
O an, aklımda ne hastalığım vardı ne para
O an, yanımda ne sen vardın ne bir dost
O an, içimde bir garip ontolojik kaygı
Caddebostan'dan, üçüncü sınıf bir pastanenin önünden
Pera'ya, otele doğru yürürken aldırmadan yağan yağmura
Bir tek şey vardı aklımda
Sevdin mi benim kadar
Sevgilim dediğin herkesi?