çalgı çengi olmadan sessiz sedasız gideceğimdir.
sırt çantamı alıp, bi başıma otogara 5 km yürüyerek o güne kadar ki hayatımı sorgulamayı planlıyorum. 26 yaşına kadar na'pmışım kendimle münakaşa ederim belki.
çok marjinalim de o yüzden rafet el roman edasıyla gidiyorum bi başıma da sanmayın. vedaları sevmiyorum, üstelik bir de annem gelir de ağlarsa ben otobüse binerken heh işte o görüntü 6 ayımı siker atar. ayrıca (bkz: erkekler de ağlar)
