diyarbakırda linç edilerek öldürülen çocuktur ve ben insanım diyen herkesi için acı dolu bir hatıradır.
ölen çocuklara üzülmek için öldürenin kimliğine bakma hastalığımızı bir kez daha ortaya çıkardı.
devlet öldürdüyse terörist ya da teröristler öldürdüyse masum köylü çocuğu şeklinde bakanlar ile bunun tam tersi düşüncesinde olan insanlar olması ne acı.
her ölüm karşısında doğrudan yana ilke koyabilmek o kadar da zor değil. doğru olan şey ise bir çocuğun öldürülmesine kayıtsız olarak üzülmek ve faillerinin yakalanıp hesap vermesini isteyebilmektir.
