liseye kadar bizde de görülmüş durumdur. çok güzel zamanlardı her gece konuşurduk fısır fısır. hatta beraber yatmak isterdim hep ben uyuyana kadar benimle yatardı ablam. ben uyuyakalınca kalkıp kendi yatağına geçerdi sonra hep kızardım beni bırakıp gitmişsin yine diye. çok özlüyorum o günleri. ayrıca insanın ablasının olması ne şahane bi şey.
