'gece sıcakken, sabah uyandığımda soğuduğum, hissetmediğim oluyor bazen' dediğinde susmuştum.
bağlılık üzerine konuşmalarımızda içten içe ruhumu kemiren o kaybetme korkusunun varlığını nasıl sakladıysam, bunu da sindiririm zannetmiştim...
şimdi her sabah sıcak su termosuma daha fazla sarılıyorum, sanki bende birşeylerin sıcak kalması sende de kalıcağını sembolize eder gibi...
ve daha fazla içime çekiyorum her gün soğuğu, belki hislerimi dondurur diye...
kendimi kandırıyorum di mi...gidiceğini bilerek bu kadar yoğun hissetmem saçma belki.
değil...
gittiğinde her şey biticek mi zannediyorsun ? paylaştığımız tek şey 'zaman' mı?
hayır kızgın ya da kırgın değilim sadece güçsüzüm...gördüğün gibi değilim, bunu söyleyemezdim de. ne diyebilirim ki sana ? senden haber alamadığım zamanlarda paranoyaklaştığımdan mı bahsediyim, abuk bir msj çektiğinde ilan-ı aşk etmişsin gibi sevindiğimi mi, sana gelmeden önce seni gördüğümde adımlarımın kuvvetlendiğini hissettiğimi mi,şimdi gitme mi demeliyim?
şimdi gitme...bugün olmasın mesela.
yarın da olmamalı, hem havalar da soğuk bak, ne güzel pek çok.
ayın 21'i hiç olmasın, bu cumartesi de olmamalı sınav var.
pazar da evdeyim, kendi başıma kaldığımda bölünüyorum bilirsin.
ben sıcak tutarım hep,o sıcak su termosunu!
en iyisi sen kal biraz daha...hem havalar da soğuk bak, üşümezsin...
