servisin kendisine verdiği zamanda alacağı yerde bulunmak zorunda olan yazarlardır. sabah bindiğinde minibüs dolusu ağız kokusuyla okula gitmek zorunda olan yazarlardır. okuldan ilk önce çıkıp serviste yer kapmaya çalışan yazarlardır. son ders hoca zil çaldığı halde dersi uzatıyorsa 'hocam serviste yer kapacaz yaptığınız iş mi ' diye tepki gösteren yazarlardır. servisçiye aidatları geciktiren yazarlardır. bazen serviste ayakta kalmak zorunda olan yazarlardır. hele bir de son binip ilk iniyorsa şanssız olduğunu düşünmekte haklı olan yazarlardır. bu günleri özleyeceğini bilmeyen fakat çok özleyecek olan yazarlardır. bu entry ile duygularını tercüme ettiğim yazarlardır.
