kulağa saçma da gelse kimi zaman yaşadığım çağrışımdır. eşya olan nesnenin o anki duruşunun aklınızın bir köşesindeki tanıdızğınızla uyuşması ile başa gelir. baş parmağıma önden baktığımda felaket derecede arkadaşımın abisine benzetmem, terliğe üstten baktığımda köydeki komşu annemize benzetmem, durmunun ne boyutlara ulaştığının bir göstergesidir.
+ufuk nasıl olmuşum?
-g.tüme benzemişin.
+hııhhh gıcık.
