içimizin yansıması... "Sessizlik" demişti bir zamanlar biri "cidden ama cidden nerededir" Kafelerde dolaştı, evinde ıssızlaştı en sonunda bilmediği yerlere gitti. Ama her defasında türlü türlü sesler işitti. O seslere araba, insan veya müzik sesi dedi ama anlayamadı. Sessizlik özünde kendisiydi; o denli sessizdi ki duyamadı. Dışarıda, sokakta olan ne varsa bizim unuttuklarımızdan ibarettir.
