insanlık tarihi boyunca insanların tanrıya korktukları için inandıkları gerçeğidir.
ilk insanlardan bu yana insanlar hep en korktukları şeylere tapmışlardır.
mesela ateş, güneş, yıldırım ve gökgürültüsü, yanardağ , ay ve yıldızlar.
m.ö 4000. yıldan itibaren insanların bu zaafını görenler, kitle dinleri yaratmışlar ve tanrı yı öyle tasvir etmişlerdir ki:
- gökyüzünden şimşekler çakan,
- ölümden sonra insanı cayır cayır yakan,
- kendisine tapmayana hastalık, kaza, bela veren,
- bir hareketi ile kıyameti yaratıp dünyayı yok eden ...
böyle tasvirlerle korkutulan halk tanrıya öyle inandırılmıştır ki aradan binlerce yıl geçmesine ve bilimin bütün doğa olaylarına açıklama getirmesine rağmen (korkmasalar saçmalık olduklarını anlayacakları halde) kendi korkularıyla yücelttikleri tanrıya tapmaktan asla vazgeçememektedirler.
ve bu korku babadan oğula devrede devrede devam etmektedir.