sene 1992, ilkokul. okulun daha ilk haftasi ve annemler evimize yakin özel okul olmadigi icin beni biraz uzaktaki bir okula göturmeye karar vermis. Okuldaki cocuklarin cogu cevre semtlerden bi tek ben uzaktan (cogu bu yuzden birbirini taniyor anaokulundan), haliyle annem alisayim diye okulun ilk gunleri benim yanimda kaldi. Ben ögretmen ve ögrencilere alismaya calisirken sinifin camindan disari baktigimda okulun bahcesinde annemi salincaklarda yalniz basina otururken görebiliyordum. saatlerce ben yalniz hissetmeyeyim diye kendi basina orda okul bahcesinde oturup beni bekledi. tenefus oldugunda kosa kosa annemin yanina gittim. okul bahcesinde bir suru farkli farkli salincak vardi, cocuklarin hepsi yavas yavas dolustu okul bahcesine. herkes bir salincaga biniyordu, bitane de halat uzerine gerilmis salincak gibi teleferik gibi bir alet vardi. bir kac basamak tirmaniyorsun, tepeden bu mini teleferige biniyorsun okul bahcesinin diger tarafina kadar kayiyorsun. annem ona binmem icin beni ikna etmeye calisti, korktum binmedim. Normal salincak yetiyordu bana. bir kac gun böyle gecti, ben sinif arkadaslarima alismaya basladim ve bir tane kiza da hafiften asik oldum. o gun yine tenefuse ciktik ve tum cocuklar salincaklara saldirdi, asik oldugum kiz haric. o teleferige benzeyen alete binmeye karar vermisti, ama korkuyordu diger cocuklari izliyordu cesaretini toplamaya calisirken. Bu kizi gören ben annemin yanina gidip "anne sen eve gidebilirsin istersen, ben arkadas buldum burda" dedikten sonra kosar adimlarla kizin yanina gittim ve ona eger korkuyorsa elimi tutabilecegini söyledim. Bana olur ama önce sen de bin ona sonra ben binerim dedi. Ben de hic korkmuyormuscasina bindim ve okulun diger ucuna kadar gittim o teleferik gibi duran garip salincagin uzerinde.
