eskiden açık havadar yerlerde çay bahçeleri olurdu. (bkz: cümleye başlarken sıcmak) diye bkz veriyim de tam olsun. editlerdim ama böyle daha doğal. eskizimsi bir ambiyansı var neyse işte bu çay bahçelerinde paralı vidyo izlenirdi eskiden. paralı olduğu için etrafı branda ile çevrili olurdu. sahibi olucak p.ç izletmezdi bize. ne var lan halbüsi çocuğuz aq izleyiverelim nolcak ipne. neyse. kungfu filmleri neyim izlenir gazoz ve tost eşliğinde ondan sonra sinema gibi etkisinde kalınır ve gidip sünger taşlarına yumruk saydırılırdı. çok etkili mekanlardı. içinde her türlü piçliğe dalmış ağzında eksilmeyen sigarası ve kahverengi dişleri ile size rahatlıkla s.ktir çekebilen, zayıf, damarlı kollara sahip karamsar bir çaycı ve bi dolu "porno olsada izlesek loo" ayarında godozlamalar mevcuttu. ancak her şeyden ziyade gün ortasında eve gitmenize daha çook vakit varken o videodan gelen amatör ses hala kafanızda yankılanmaktadır. efektler oldukça çıplak terbiye edilmemiş şş harflerinin yoğunluğunda ses tonajı var ya işte o hiçbir zaman unutulmazdı. işte otobüs yolculuğu yaparken ne zaman film koysalar işte o amatör sesi duyarım. çocukluğuma doğru giderim. bir anda o çay bahçesi oluverir. o korkunç çaycı abi ince bellilerle servis yapmaya başlayıverir. * ve kendimi gizli gizli otobüse binmiş gibi hissediveririm. burası* yok o ses hoparlörden bi değişik kötü geliyo lan.
