geçen sene mezunu olduğum ama benim de bir türlü sevemediğim fakültemin gereksiz öğrencileridir. ilk senenin sonunda yanlış giden bir şeylerin olduğunu anlamıştım zati ama yapılacak pek bir şey yoktu. tekrardan üniversite sınavlarına hazırlanmak yemedi, hem de istediğim yer olmasa da istediğim bölüme gidiyordum. daha ne olsundu?
ancak ikinci seneye geçince ortam ve insanlar sıkmaya başladı. zaten okuldan görüştüğüm doğru düzgün adam yoktu. lise arkadaşlarımla görüşmeye devam ediyordum. hoş pişman da olmayacaktım hiçbir zaman bunun için. neyse... diyeceğim o ki öğretmenlerinin ve okulun genel eğitiminin türkiye ortalamasının üzerinde olmasına aldanmayın. öğrencileri tam tersi lakayıt, cahil ve gereksizdir. hele nispeten iyi olan kamu ve uluslar öğrencisi değilseniz allah hakaten gayret kuvvet versin. ben belki de iibfnin en okunulası bölümünden mezun olmama rağmen sevemediysem, diğerleri ne yapsın.
halen okuyan arkadaşlara da tavsiyem şudur ki asla okuldaki grup, topluluk ve arkadaşlık ilişkilerini dikkate almasınlar. şu okuldan bir an evvel kurtulmaya baksınlar. hatta çok samimi olmadığınız kişilere selam bile vermeyin. bakın bu kadar açık ve net konuşuyorum. emin olun hiçbir kaybınız olmaz.
mezuniyet belgemi aldığım günü hatırlıyorum da nerdeyse üzüntüden değil sevinçten ağlayacaktım. halbuki böyle mi olması gerekiyordu? 4 sene çok daha mutlu, derin ve ileriye dönük iyi arkadaşlık ilişkilerinin olduğu, sınavlara motivasyonun tavan yaptığı bir şekilde girildiği, güzel anılarla noktalandığı bir şekilde bitebilirdi. ama bunlar olmadı. diğer iibflerdeki kalite nasıldır bilmiyorum ama uludağ iibf öğrencilerinin lakayıtlığı, seviyesizliği ve kalitesizliğiyle illallah dedirtti. o günleri hatırlamak bile istemiyorum. hatta şimdiki aklım olsa değil türkiyede başka bir iibfde okumak, direk yurt dışında hesaplı ve düzgün bir okulda okumayı tercih ederdim.
edit: yukarıda yazılan kızı tanımıyorum ancak tanımak da gerekmiyor çünkü bunlardan onlarca hatta yüzlerce var.
