hamur oklavayla açılır, sonra bıçak yardımıyla kare kare olacak şekilde kesilir. sonra her bir hamur diliminin ortasına patates püresi böyle küçük küçük koyulur, sonra hamurun ağzı yumulmak suretiyle kapatılır. sonra yağlanır, birbiriyle yapışmamasına dikkat edilerek pişirilir, piştikten sonra tabağa konur, üzerine de sos olarak yoğurt dökülür ve de afiyetle yenir.
annem çok yapar. özellikle köye gittiğimizde tepsi tabağa koyulmadan ortaya konur, herkes çatalla ordan yer. herkesin önüne bir küçük kase de yoğurt konur, çok zevkli olur.
edit: google'da biraz bakındım da kars, erzurum, artvin hatta azerbaycan, gürcistan ve dağistan gibi memleketlerde bile yeniyormuş hıngel. kimi çerkez mantısı demiş, kimi başka bir şey. harbiden çok tuhaf. bir de etlisi de yapılıyormuş, onu da denemek lazım.
edit2: isim tartışmalarına gelirsek; biz hıngel deriz, zaten vikipedide de hıngel yazıyor diye böyle dedim.
