bu öylesine bir şiir,
ne aşka adanmış ne yalnızlığa,
limanımın ufuklarında dalgalanan bir sarı yosun tanesi,
bitkin olmuş bir evin viranesi,
kimi hayatında bir yalnızlık kimi coşku içinde yaşar,
ama derler ya arkadaş genelinde yaşar,
ne yaşar ne yaşamaz,
bu sözlerden adam olmayan hiç mi hiç anlamaz,
yoksa kimseye zararımız ve kötülük yoksa kalbimizde,
biz adamız,
kara bulutlar içinde kalmış okyanus içinde adamız,
nicedir yazmadı şair yalnızlık içinde günahlara boğuldu,
sonu gelmeyen derler ve acılarla yoğuldu,
gülmese de arkadaş bu talih ve kader,
abı hayat içinde bir neşedir keder,
eski eski dediğin şey yaşadığın bu gündür,
bu günler eskidiğinde yaşarsan o gün,
işte bu gündür.