çok da gerekli olmayan eylemdir. daha farklı yollar denenebilir kadının aklının başına gelmesi için.
karı koca uyumuşlar çoktan. daha doğrusu adam uyumuş kadın da kocasının derin uykuya dalmasıni bekliyor.
ardından evden kaçıyor. baska birini seviyor cunku. onu bekleyen aşığının yanına gidiyor.
birlikte koşuyorlar, kosuyorlar. bir süre sonra yorulup mola veriyorlar. kadın evden kaçtıgindan beri ayakkabısının içinde bir şeyin kendisini rahatsız ettiğini söyleyerek elini çıkardığı ayakkabının içine sokuyor.
kadın avuçlarında tuttuğuna inanamiyor. elinde bir tomar para var.
kadının geride bıraktığı kocası her seyin farkındadır. "ama" der koca kendi kendine, "bu kadının bende emeği var çamaşırlarimi yıkadı, banyoda sırtımı sabunladi, önüme sıcak çorba koydu. yaban elde muhtaç olmasın."
geride bırakılan koca, parasının bir kısmını kendisini terk eden karısınin giderek uzaklaşan adımlarının içine koyar...
töre ve namus cinayetlerinin gazete sayfalarından eksik olmadığı ülkemizde unutulmaması, öne çıkarılması gereken işte bu ayakkabı öyküsüdür.
muhtaç olmasın diye parasını evden kaçan karisinin ayakkabısının içine koyan terk edilmiş koca ise; aşık veyseldir.
