yalnızca bitkiler için değil, aynı zamanda dünyadaki tüm canlılar için yaşam sürebilmenin ve besin ğretebilmenin ilk adımı olan fotosentez, yeşil bitkilerin yapraklarında olan kimyasal bir değişim.
olabilmesi için; klorofil, karbondioksit (havadan), su (topraktan), ve güneşten gelen ışığının enerjisine gereksinimi varır. bunlardan biri bile eksik olrsa fotosentez gerçekleşmez.
gerçekleştiğnde ise besin olarak glikoz, atık olarak oksijen ortaya çıkar.
fotosentez sırasında sudaki elekronlar ışık enerjisinin yardımıyla eneri açısından fakir olan co2 mokülüne aktarılır ve enerji bakımınan zengim şeker (glikoz) molekülü oluşur.
bitki gün boyunca hem ssoluyup hem fotosentez yaparken iki yönlü bir oksijen ve karbondioksit akışı gerçekleşir.
bitki gece boyunca soluk alıp verir ama fotosentez yapmaz. oksijeni alır ama dışarı vermez, karondioksidi ise dışarı verir, içeri almaz.
neyseki bitkiler solunum sırasında ürettiklerinden çok daha fazla karbondioksiti fotosentezde kullanıyorlar ve fotosentez yaparken soluma sırasında kullandıklarından çok daha fazla oksijen üretiyorlar. böyle olmasaydı, bizim ve tüm hayvanların soluması için atmosferde yeterince oksijen bulunamazdı.