partilerin artık ideolojisizlik çekip özünü yitirmelerinden kaynaklı iktidar ve koltuk savaşından ötürü gelen durum. gün geçtikçe hiç bir partiyi kendime yakın bulmuyorum diyen insanlar çoğaldı etrafımızda. diğer kalan kısmında da karşıt partilere karşı tahammül sıfır.
genel seçimler yerel seçimler artık bir futbol müsabakası halini alır oldu. siyasi skandallar, her seçim yaşanan çatışmalar ve klişe haberler. yanlı ve iktidarın emri altındaki medya sayesinde ise halk tamamen bir fanusun içerisinde fanusun duvarına devlet erkanlarının çizdiği resimleri izlemekle meşgul. haber alma özgürlüğünü geçtim düşünce özgürlüğümüz de artık yok sayılır. sosyal medya hesaplarımıza kadar uzanan devlet eli sayesinde insanlar ne dese ' acaba fişlenir miyim' telaşesinde.
bu durum baş gösterirken ise muhalefet partilerin ise gerçek amaçlarından sapıp alt etmek istedikleri partiye zıt bir şekilde ortak hareket etmeleri sonucu ideolojilerinden sapıp alt tabanındaki insanları kaybetmesi de çok olağan bir durum. türkiye de artık ne mhp milliyetçi ve alparslan türkeş'in dokuz ışık doktrinine uygun bir parti ne chp atatürk ilke inkılapları doğrultusunda ilerleyen cumhuriyetçi bir oluşum. akp desen asla hiç bir zaman dindar bir parti olmadı, muhafazarkarlığı oynadı. terörist yanlısı partilerin ise bazı etnik grupları temsil etme bahanesiyle mecliste bulunması son derece acı bir tablo.
en büyük problemlerden biri ise belli başlı partilerin sadece adını duyup yeni bir kan olacak partilerin diğerlerinin yanında esamesinin okunmaması. çünkü genel olarak ülkemizde bir ' düşünmeye ve yenilikçiliğe karşı geliştirilen bir fobi oluşmuş. insanlarımız her zaman korkak. otoriteye de yeniliği de... hep bir aman ağzımızın tadi bozulmasın ali rıza bey kafası yaşayan vatandaşlarımız olduğu sürece ülke daha çok halk değil koltuk sevdalısı insanların elinde heba olur. yazık gelecek nesillerimize...
