claude monet ' in ışık fışkıran bir açık hava resmine bakarken dişlerini takırdatarak şöyle demiştir.
- bu resim karşısında üşütmemek mümkün değil. baksanıza dostlar, her köşeden esiyor mübarek. yakayı kaldırmaktan başka çare yok. boğazım ağırmaya başladı bile.
degas, kendisinden sonrakilere göre "dansözlerin ressamı" çağdaşlarına göre " kadın düşmanı korkunç bir bekar", sanatçı dostlarına göre çok duygulu, inatçı ama yardımsever, vefalı bir dost olarak tanımlanmıştır.
gözleri büsbütün bozulunca yağlı boyadan pastele geçmişti... ancak yakın mesafeden eşyayı seçebildiği için, çizgiye yeteri kadar öenme veremiyordu, sadece renklerle uğraşıyordu.
bu sıralarda yazdığı bir mektubunda şöyle diyordu:
" şayet bekar olsaydınız ve elli yaşında bulunsaydınız- ki bir aydan beri malesef öyleyim- siz de kapınızı dış dünyaya kapar, üzerine de kocaman bir kilit asardınız. bu davranışımın sadece arkadaşlarımı hedef tutmuyır, herkese karşı aynı düşünceyi benimsiyorum...
işte aziz dostum, ömrüm boyunca yapmayı tasarladığım bütün şeyleri özel bir dolaba saklamıştım. şimdi bu dolabın anahtarını kaybetmiş bulunuyorum. hasılı artık tamamen uyuştum ve bu durumun bir daha düzelmiyeceğine de kendimi inandırdım. hiçbir iş görmeyen insanların dediği gibi, " herhangi bir şeyle meşgul olacağım, hepsi bu kadar..."
