insanların araklamayla örnekleme arasındaki farkı bilmediğini gösteren film.
dünyanın her yerinde farklı amaçlara uygun kara propagandalar var ve cem yılmaz da filminde nasıl yapılacağına dair bir fikir veriyor.
çünkü paparazzi kumpası dediğin şey olmayan bir şeyi göstermeye dayalıdır ve nerden bakarsan bak tabiki birbirlerine benzeyecek keskinlikte olaylarla başarılır.
bunu cem yılmaz'ın göstermesi niye arakçılık oluyor onu anlamıyorum açıkçası.
yani başka bir komedi filminden benzer bir temaya rast gelince evrenin sırrını keşfetmiş gibi aa bakın ne buldum demenin ne anlamı var ki?
