ruyasinda hasta oldugunuzu gorur, icine dogar aslinda, uyanir uyanmaz da arar. "kizim slklntln mi var?" diye ama cumlesini tammamlayamadan aglamaya baslar. elinizi uzatip goz yasini bile silemeyecek olmaniz bir yana, "aglama annecim, bak ben iyiyim." dersiniz ama gene de kar etmez. bir turlu aglamasini onleyemezsiniz. bir sure sonra onun gulmesi icin bir seyler anlatmak, konu degistirmekte careyi bulursunuz.
telefonu kapadiktan sonra da bilirsiniz, onun aglamaya devam ettigini. iciniz slkilir. aldiginiz kararlardan dolayi bir kez daha kendinizi suclarsiniz. onu aglattiginiz icin lanet edersiniz kendinize ama sonra da bir sonraki krize kadar unutursunuz bu olanlari.
